Ya ilahi sen 'ol' dersin olur,
Yağ! emretmesen yağmazdı yağmur...
Kaç yıldır hergün hep karnım doydu,
Tok olan anlamaz,şu gönlüm aç...
Ey güllerin yegane sahibi
Bir gül de artık yüreğimde aç...
Kaç bahar oldu,bekledim durdum.
Gün oldu dondum,bazen de yandım,
Yağmalandım...ve ben yine dayandım..
En bereketlisi,en dertlisi
En sabırlısıdır.Benim yurdum..
Ey bin yıldır bekleyen tohum,aç!
Ya ilahi sen 'aç' dersin açar,
Sen emretmesen daha kim yaşar?
Ey Rahman-ur Rahim bir yağmur ver,
Ve doysun şu kara toprak suya,
Doysun artık kara toprak cana
Biz toprağız...ve toprak gibi aç...
Kaç bahar oldu,Dünya'yla döndüm,
Güneş'le yandım,Güneş'le söndüm...
Ben ne çok tok ne çokta aç gördüm...
Toprağa düşen tohum açmaz mı?
Toprağa düşen çatlamaz mı?
Ey son gülü dünyanın sende aç! ..
Ey yeri göğü yaratan Rabbim...
Ey bu sınırsızlığı donatan,
Ey yarattıklarını doyuran,
Bilen,gören,gözeten,kollayan,
Ve acıyan Rabbim..bana acı...
O'nun kalbinde bana da yer aç...
O'nun kalbinde bana da yer aç...
16.03.2010
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!