Ey Padişahım Şiiri - Ahmet Kenan Çiftçi

Zalime hayran oldun ettin alime zulüm
Kılıca razı olup muallime döndün arkanı
Bir avuç toprak için mi kestirdin başları?
Bin altına değişmezdim bana kalsa bana yeten bir taşı
Sultan olup nara attın acize,fakire
Görmedik bir haksızlığın karşısında seni
Her türlü pisliği örttün sanki bir gece gibi
Dün yanındakiler bugün hain oluverdi
Söyle ey zalim sultan menfaatin mi bitti?
Göremedik gücünü bir savaş meydanında
Senin gücün ancak yetti kundaktaki çocuğa
Savaş çıkınca herkes benden der durursun
Savaş bitince yine ben kazandım vergi verin buyurursun
Söyle ey padişah yok mu kimsenin sende hakkı?
Hakikat şu ki hakkını yemediğin adam kalmadı
Söyle bize yaramayan fermanların kime yaradı?
Sultanlığın,sarayların senin olsun
Bize bayırlarda yeter bir ekmek,ayran
Eh be sultanım yetmedi mi saray ayranıda istersin
Ölmeyeceğimizi bilsen ekmeğide bölersin
Ey sultanım bilmez misin bu dünya sende baki değil
İlmin olmadığı yerde para nimet değil derttir
Önemli olan kılıçlara değil gönüllere hükmetmektir
Sen bizim gönlümüzü kırdın mahvettin
Kılıç desen görmedik ki elimize vermedin
Derdimiz çoktur sen bilmezsin
Varsa yoksa gözün dışarıda içeriyi bilmezsin
O tahtın ayakta dursun diye ne başlar devrildi hünkarım
Gün kalır başta kalmaz devrilir tahtın
Bizimse var yıkık dökük bir evimiz
Gören acır halimize gözü kalmaz üstümüzde
Unutma ey hakanım bütün gözler üzerinizde
Gün gelir kapanır gözlerin açamazsın
Atarlar bir toprak üstüne ama ses bile çıkaramazsın
Mezardan çıkarım yine gelirim sanma yerli yersiz
İlahi hüküm gelmeden artık böceklere yemsin
Dün kestiğin adamlar ile artık yüz yüzesin
Burada korku yoktur herkes ister hakkını eksiksiz
Padişahım sanma öderim hepsini orada geçmez altın
Başın hakkı baştır ödenmez parayla büsbütün
Padişahlığın kalınca mezarlık altında anlayacaksın
Şimdi salla elini kolunu üç beş adam gelir seninle
Sultanlık bile şehir ister köy gözünde noktadır
Sultanlık şehirde gezer köyde meçhuldur
Gözünü doyurmaz topraklar Fizan'ı bile istersin
Ama gel gidelim deyince illede sarayım dersin
Madem saray mühimdir karışma bari köylere
Üç ağacımızda kalmasın gözün bizim
Yollarız merak etme toplayıp biraz erik,üzüm,kirazı
Senin derdin meyve değil ağaçmış meğer
Ağacımızı kesmeye geldi adamların
Sadece ağaç olsa yine iyi gözün bir inekteymiş meğer
Söyle sultanım sütün mü bitti etin mi?
Dayanamadım açtım ellerim okudum rahmet
Kime okudum bu rahmeti onu sen anla bir zahmet
Sana beş oğul yolladım daha gelmedi geri
Sormadım bile nedir halleri
Zalimler dirilip gelse kaçar senin zulmünden
Karun'u doyuran toprak senide doyurur bir gün
Bunca zulmü örtmez artık senin ibadetin
Ama güneşi söndürdü bana kalırsa cehaletin
Şimdi beni huzurunda istermişsin
İster zindana at ister öldür
Zindandan zindana girmişim ne değişir
Yaşamıyordum ki ben birde öleyim
Senin olduğun yerde yaşamak bize haramdır
Ey padişah bizi helal ölüme ulaştır