Ey Ömrüm Şiiri - Mahmut Buğrul

Hak yürü demezse yol yürünmüyor,
Alışınca güze, yaz aranmıyor.
Bu gidişin sonu, hoş görünmüyor,
Hazırla ey ömrüm kışa kendini.

Sanma ki bu beden sana hediye,
Yalancı dünyada yaşamak niye?
Ben çırpınıyorum gideyim diye,
Yorma tutmak için boşa kendini.

Canla bedenle sana verildim,
Sınav olmak için sende dirildim.
Daha senin başındayken yoruldum,
Sen beni bırakta yaşa kendini.

Evvelinde başladık tuğba ile,
Kimse gidemedi bir torba ile.
Gönülden edilen bir tövbe ile,
Yenilendir baştan başa kendini.

Başka bir ömüre yenilmekte var,
Dolu dolu geçti denilmekte var.
Doğruyu arayıp yanılmakta var,
Kaptırma karanlık işe kendini.

Hevesin olmasın dünya malına,
Güvenin kalmasın hiçbir dalına.
Bırakta gideyim Allah yoluna,
Bedenimden artık boşa kendini.

Düzeni sanma ki sen kuracaksın,
Er yada geç giderken duracaksın.
Benimle beraber sen vuracaksın,
Kaldırıp da taştan taşa kendini.

Not: Mustafa Dogan-2- nin 'Hazırla Kendini Ey Ömrüm Kışa' adlı şiirinden esinlenilmiştir.

09.05.2006
Milano