Ey! Ömrüm 2 Şiiri - Hasan Okursoy

EY! ÖMRÜM 2

Sonunda ne mi olur?
Her şey geçer
Bir acıdan dert kalır
Fırtına eser

Seni önüne alır
Savurur durur

Sen gidince
Yine trenler geçer
Söylenir akşamüstü
Seni çağırır

Yalnızlığın bakar
Akşam küser

Ne mi kalır avluda?
Kimse fark etmez gülüşünü
Kalırsın param parça
Bir sağanak ıslatır kalanı

Kim okur şiirini?
Uzaklar incitir gününü

Boş ver bıraktıkların
Konuşup dursun avluda
Torunlar koşup oynasın
İnip çıksın merdivende

Kahkahaları taşsın
Neyin kaldı ardında?

Ey! Ömrüm
Buradan bir gün gidersem
Düşlerimi böyle anlat
Dumanlı geçmedi kışım

Çekilmezdi bazen yalnızlığım
Uğuldadı dağım

Damla damla düştü üstüme
Beni bırakmadı o günlerim
Her gün gelsin bahçeme
Düşsün o gülüşüm

Yine girsin düşlerime
Belki saklanır sende

Akasya çiçeğini unutmayın
Baharda kokum farklı der
Sardunyanın hatırı sayılır
Kalmışsa yalnızlığımı kovun

Ara sıra onu da okşayın
Eliniz kokup dursun

Nelere sarıldım bu avluda
Bazen rüzgara kapıldım
Siyah beyaz resimlerde
Bakar masumluğum

Bakın ara sıra siz de
Çöpe atılmasın resimlerim

Bu rüzgarda
Gelmez serinliğim
Neyim varsa kurudu
Artık bekler karanlığım

Şimdi uzaklardayım
Resimlerden bakarım

Hasan OKURSOY