"Ey Ölüm!"
Ey ölüm, sen ne acîp bir hâlet,
Gelen gitmez, gitse dönmez nihâyet.
Bir hoş yeldir, eser sineye,
Siler dünyâyı, bırakmaz nişânet.
Ey ölüm, söyle nice sır saklarsın?
Nice şâhları, pâdişâhı yakarsın?
Âhiret menziline varan yolda,
Her bir fânîye tuzak mı kurarsın?
Kılıç kesmez, hançer işlemez sana,
Ne servet fayda, ne de şân ü şöhret.
Bîçâre insanoğlu düşer hâkına,
Kudretin yetmez sana bir devlet.
Ey ölüm, sanma ki senden korkarız,
Hakk’ın izniyle sana da varırız.
Şâyet dost ise, canı al ebedî,
Düşman isen, biz Hakk’a sığınırız!
Muhammed Ali Arvas
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, ölümün kaçınılmaz gerçekliğini ve insan üzerindeki etkisini anlatıyor. Ölümün gizemli ve güçlü oluşu, zengin-fakir, güçlü-zayıf ayırt etmeksizin herkesi eşit şekilde yakalaması, dünya nimetlerinin ölüm karşısında bir anlam taşımaması gibi temalar işlenmiş. Aynı zamanda, ölümden korkulmaması gerektiği, çünkü iman sahibi olanların ölümü bir son değil, ahirete bir geçiş olarak görmesi gerektiği vurgulanıyor. Şiirin ana mesajı: Ölümden korkmak yerine ona iman ve teslimiyetle hazırlanmak gerekir. Eğer kişi Allah’a inanıyorsa, ölüm bir dosttur; değilse korkulacak bir sondur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!