Ey ömrün yollarında pusuya yatan ölüm,
Sultan geda demeden savurup atan ölüm…
Nice koçyiğitleri, nice saf güzelleri…
Taşlara karıştırıp toprağa katan ölüm.
İlahım, şahım diyen nice firavunları;
Taht-u saltanatıyla öğütüp yutan ölüm.
Bin bir türlü kibirle başı dik gezenleri,
Göğsünden yakalayıp burnundan tutan ölüm.
Adına dünya denen köhne can pazarında,
Yer ehlinden can alıp göklere satan ölüm.
Dünya derdine düşüp Hak’kı unutanların,
Ummadığı bir anda başında biten ölüm.
Mazlumlara zulmeden zalimin sinesine,
Keskin bir hançer gibi saplanan, batan ölüm.
Dünyadan yüz çevirip Rab'bi arzulayanın,
Koca bir hasret olup gözünde tüten ölüm!
Ey Ölüm...
Kaan YILDIZ
(22.8.2020)
Kayıt Tarihi : 22.8.2020 04:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/22/ey-olum-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!