Ey Ölüm Şiiri - Kürşat Hardal

Sessizce oluyor her şey,
Ne yaprak düşüyor,
Ne rüzgar esiyor,
Kimsenin ruhu bile duymuyor.
Bu çağın acısı da bu,
Her ölüm sessiz oluyor.
Artık gürültüye,
Kimsenin tahammülü yok.

Tükettik gürültüyü,
Şaşalı törenlerde.
Ölüme sessizlik kaldı,
Bununla yetin dercesine.

Ey ölüm!
Affetme bizi.
Sen ki kadimsin,
Gerçeksin,
Yok edilemezsin.
Bu çağın acısıda bu,
Her ölüm sessiz oluyor.