Ey Öksüz Halkım Şiiri - Akif Mete Bezirgan

Can özledi silüetinizi; gecemiz kandil gecesi
Mum şavkında bir şiir yazalım; Erbil olsun hecesi
Yanardağ gibi püskürsün; vah duyguların yücesi!
Bu sessizce direnişin manası var ey öksüz halk
..........
Fuzuli ile beraberiz aynı kadehlerle sarhoş
Selam gönderiyor size, postacı benim başıboş
Asude gönlüme diyorum sende bu duygularla coş
Fuzulinin ibret dolu sedası var ey öksüz halk
..........
Baküden Mezopotamyaya yolcuyuz biz bu gece
Bir dost arıyoruz; Kerkük aşkı ile yanan iyice
Kerkük gibi sonsuz umut; Erbil kalesince yüce
Fuzulinin dostsuzluğa iması var ey öksüz halk
..........
Kubbelerde durgun hicran,derelerde susamış gül
Tümseklerde sürgün insan,çehreler hazin ve melül
Ufuklarda vurgun zaman,her yerde yaralı bülbül
Karşımızda Gökbörünün siması var ey öksüz halk
..........
Hey Bezirgan neler çektin bu şen gençliğin çağında
İşkencelerde yıprandın insafsızların ağında
Son mutluluk yuvam burdadır Hacettepe bağında
Şıpsevdi kalbin bu bağda sevdası var ey öksüz halk

Haziran 1994
Hacettepe