Ey Oğul-ey Anam Şiiri - İsmet Can

EY OĞUL

O, saf yüreğinle ve pamuksu minik ellerinle tutardın elimi,
Gülümserken meleklere, büyümüşlüğün süslerdi hayalimi,
Ey oğul, büyüyüp de delikanlı olsaydın derdim,
Derdim de, sevgini kalbime batırır gömerdim.

Aradan onca yıllar gelip geçti, nasıl büyüdün anlamadım,
Beşiğin hala durur tavan arasında, kokuna henüz doyamadım.
Ey oğul, şimdi benim ellerimden büyük ellerinle öpüp gidiyorsun,
Gidiyorsun da, toprak kokan vatana hizmet ediyorsun.

Git oğul, istersen hiç gelme ağlar ağlar beklerim seni,
Ağlasam da aldırma, fitne, düşman gitmeden dönme geri.
Ey oğul, babanda bu vatan uğruna gidip, dönmemişti,
Dönmemişti de, şehitliği gelirken, kanlı urbası gelmemişti.

Vatan bir, bayrak bir, toprak bir, analık hakkı sonra gelir,
Sen teslim ol rabbine, şehit olursun yazıldıysa büyük emir.
Ey oğul, tereddüt etme bir an bile, sen vatana kurbansın,
Kurbansın da, tarihi yazanlarla birlikte, memleketi kuransın.

Bedenin düşerken toprağa, ruhun yükselsin semaya,
Sol göğsünde kur'an, dudağında şehadet, sarıl kutlu davaya.
Ey oğul, vatana ve sanadır dualarım, rabbe birlikte ulaşalım,
Ulaşalım da, arkandan geliyorum, cennette buluşalım.

EY ANAM

Gözümün nuru, varlığımın onuru anam,
Mektubunu aldım; Çok duygulandım.
Ey anam, cephe çok soğuk,
Karanlık geceler bunaltıcı, boğuk,
Dün gece, siperden başımızı kaldırdık,
İman ve yürek gücüyle düşmana saldırdık.
Ateş altında, etrafımda onlarca asker düştü,
Bu şehitliğin verdiği, onur ve gülüştü.
Kucaklaştık ölümle, kardeş misali,
Vatan sevgisi yüreğimizde, dağlar timsali.

Ey anam,
Anladım ki mektubun bile vatan kokuyor,
Cümlelerin, ilmek ilmek hasret dokuyor.
Ey anam, beni vatana kurban ettin, biliyorum,
Gazi olarak dönemezsem, şehit olmayı diliyorum.
Bu son mektubumdur, sana yazdığım,
Mecalsiz elimdir titreyen, mezarımı kazdığım,
Kanım akıyor şimdi ey anam, şehit olabilirim,
Dileğin yerine gelsin, uzat elini, cennete birlikte gidelim.