Ey Nisan Şiiri - Battal Kılıç

Bir nisan akşamında açtım gözlerimi
Göz yaşlarım senden emanet Ey Nisan
Yürek yangın yeri dil oyalar sözlerimi
Suskunluğum senden emanet Ey Nisan

İklimden iklime serin sular taşırırsın
Deryalarda mahi katrede dev aşırırısın
Çorak gönüllere çağlayan olur akarsın
Sussuzluğum senden emanet Ey Nisan

Nice güller naz ile zikreder adını
Sürura garkeyledin dostu yadını
Rah-ı gülşene atamadım adımı
Güçsüzlüğüm senden emanet Ey Nisan

Herkese bir kes oldun ah ezelden
Ben bi kes hicrana durdum gazelden
Sensin heceyi redifi gül ile bezeden
Uyumsuzluğum senden emanet Ey Nisan

Kirpiklerinden akan abu hayat olsam
Leblerinden süzülen duaya amin olsam
Olsam mabedinde İnsan ah emin olsam
Umutsuzluğum senden emanet Ey Nisan

Saçlarından ilmik ilmik muştu öreyim
Varıp cemaline yüzüm gözüm süreyim
Bende seni sende beni anda göreyim
Vuslat sızım senden emanet Ey Nisan

Battal KILIÇ