Ey Nefsim, Ne Dersin? Şiiri - Mehmet Şahan

EY NEFSİM, NE DERSİN?

Hep peşinden koşturursun ey nefsim,
Hülyan bana ar olur mu, ne dersin?
Hevesinden coşturursun ey nefsim,
Dünyan bana yâr olur mu, ne dersin?

Bal doldursan sofrasına, aşına;
Gül soldursan tuğlasına, taşına!
Göl oldursan damlasına, yaşına;
Köşkün bana kâr olur mu, ne dersin?

Hercaiyi giydirirsin al diye,
Her zehiri yedirirsin bal diye!
Her zahiri sevdirirsin mal diye,
Sevgin bana har olur mu, ne dersin?

Sana kandım elde gözüm şaşırır,
Boşa yandım dilde sözüm şaşırır!
Hep inandım gülde özüm şaşırır,
Sevdan bana nar olur mu, ne dersin?

Baharlarım kışa döndü seninle,
Kartallarım kuşa döndü seninle,
Hayallerim düşe döndü seninle,
Meşkin bana dar olur mu, ne dersin?

Aydınlık dururken loşu sevdirdin,
Haklılık dururken hoşu sevdirdin!
Doğruluk dururken boşu sevdirdin,
Aşkın bana kor olur mu, ne dersin?

Pir-î Fâni der ki; sözüm bağladın,
Hakk’a, hakikate gözüm bağladın!
Beşerî “hilkate” özüm bağladın,
Terkin bana zor olur mu, ne dersin?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
28.05.2021 – İSTANBUL