Ey nefsim düşün! Şiiri - Ferhat Öğmen

Ey Nefsim
SEN;

Doğum tünelinden çıkıp,
Dünya hanında oyalanıp,
Ölüm asansörüne binip,
Berzah âlemine geçip,
Haşir meydanında kalkıp,
Mizanda hesabını verip,
Sıratta Burak’a binip,
EBEDİ SAADET diyarına varıp,
HABİBULLAH’ (A.S.M) a kavuşup,
RÜ’YETİ CEMALİ seyredip,
EBEDİ HAYY olmak istemezmisin?
ELBETTE İSTERSİN.
ÖYLEYSE DURMA;
Şâkir bir abd ol, asilikten vazgeç,
Ma’siyetten kurtul, masivayı bırak,
DUA merdivenine tırman,
Tefekkür pınarından iç,
Marifet baklavasından ye,
AŞK-I İLAHİ’ye ulaş.
Yoksa! !
Berzah ta azap görüp,
Mahşerde çok sıkıntı çekip,
Mizanda hesabı veremeyip,
Sırattan geçemeyip,
CEHENNEM’e düşebilirsin.
Bu dünyayı kendine ZİNDAN ettiğin gibi,
EBEDİ HAYATINI da berbat eyleme.
ÖLÜM sekeratı uyandırmadan evvel uyan,
O zaman çok geç kalmış olabilirsin.
Sen Bilirsin,Tercih Senin.

(08.12.2002 İZMİR.)