Ey mübarek insan.Ey bedbahd nefsim.
Ne yücedir şanın senin de bilmezsin,
Dünya senin diye gezen gafilsin..
Ebedi sanıp kendini,neden zalimsin...
Toprak eve girince,neden halimsin..
Kul olmadıkdan sonra,mevla neylesin..
Bir gün, meğer derdim,derman imiş dersin!
Kalbin mühürlü değilse,asla gülemezsin..
Ateş idin hani, ama kül oldun.kavrukisin.
(28şubat2010)
Yakub KavrukerKayıt Tarihi : 11.3.2010 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ey zalim..Meğer derdim, derman imiş.!
![Yakub Kavruker](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/11/ey-nefsim-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!