Ey Nebî Şiiri - Cüneyt Eren

Tulû ettin ufuklardan ‘on beşinde ay’ gibi
Semalardan sürüp gelen, tutunacak dal gibi
Sen bir sultan, ben de gedâ, kapında ömür boyu
Alîl gönlüm sana muhtaç, nazar eyle ey nebî

Aşkın alev sûretinde yoluma ışık saçar
Karanlıktan aydınlığa ulaştıran nûr gibi
Bir kıtmîrim dergâhında sabırla seni bekler
Gül yüzünü esirgeme medet eyle ey nebî

Düşe kalka yürüyorum kalmadı hiç dermanım
âh u efgân arasında inleyen bir ney gibi
İki büklüm vaziyette aşkınla yanıyorum
Lütuf eyle kereminle tut elimden ey nebî

Hicranına dayanamaz pâre pâre yüreğim
Sineleri dağlayan ateşten bir kor gibi
Şerbetimsin dudağımda sana öyle muhtâcım
Cûdun ile esirgeme, bir katrecik ey nebî

Sen rehber-i küllsün bana tercümân-ı kur’ân’sın
Her bir sözün derde devâ, sadra şifa bal gibi
Sonsuzluk kuşağında tükenmeyen ummansın
O mübarek ellerinden nasip eyle ey nebî

Sana hayretâmiz halde gıpta eder melekler
İnsanlığın iftiharı muhammed’sin ey nebî
Pervaz eder ikliminde rengârenk kelebekler
Ahd ü peymân ile teslim, ruhum sana ey nebî

Senin ile nurlanır sertâc olur sözcükler
Her şeyinle kudvesin nasıl anlatsam sen’i
O mübarek ismini zikretmekle gönüller
Hüşyâr olur ebed-âbâd, iki cihan ey nebî

Bir sermayem candır benim, iste hemen vereyim
Meftundur sana ruhum elest bezminden beri
Aldığım her nefesçe salât selâm ederim
Tek umudum şefaatin esirgeme ey nebî

Billûr olur süzülür yâdın ruha, rahmettir
Cümle alem onun için halk edildi ey nebî
Ne altınla, ne yâkutla, ne zümrütle ölçülür
Es-selâtu ve’s-selâmu aleyke yâ en nebî
âline ve ashabına iki cihan serveri