Ey Nebi!
Asr-ı saadet, ne mübarek zamandı,
Adalet, sevgi, muhabbet vardı,
Sahabi seni dinler, sana uyardı.
O günleri çok arıyorum ey Nebi!
Peygambersiz İslam icat ettiler,
Sünneti, hadisi düşman ilan ettiler,
Kur’anın özünü bozup, talan ettiler.
Sana şikayetim var ey Nebi!
Ensar, Muhacir duygusunu yitirdik,
Hicret ve fetih şuurunu bitirdik,
Ümmet ruhunu götürdük.
İyi Mümin olamadık ey Nebi!
Sen; “namaz gözümün nuru” diyordun,
Ümmetine bu duyguyu veriyordun,
Namaz kılana cenneti öneriyordun,
Namazsız ümmetin var ey Nebi!
Kutsal gecelerde ağladık durduk,
Peygamber adına hurafe uydurduk,
Kurana kılıflar bulduk, kudurduk.
İslam’ı özünden saptıran var ey Nebi!
Cemaati camilere hapsettik,
Orucu Ramazana hasrettik,
Zekat şuurunu hepten katlettik.
Bozuk Müslüman olduk ey Nebi!
Kazım Öztürk 29 Kasım 2017
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 15:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!