Ey Nazlı Sevgili 2

Ey Nazlı Sevgili 2

Ey nazlı sevgili!
Sen, derinden alıp verdiğim nefessin.
Sen, hayatımı paylaştığım nadide bir eşsin.
Sen, yorgunluklarımı bir anda gideren neşesin.
Ve sen, bitmesini istemediğim, en manidar visalsin.

Ey nazlı sevgili!
Sen, sevda mitinglerinde, okundukça okunan şiirsin.
Sen, firaklarda hummalıca özlenensin.
Sen, tasviri mümkün olmayan, nur cemalsin.
Ve sen, bir ressamın kara kalemle çizdiği resmin tıpa tıp benzemesisin.

Ey nazlı sevgili!
Sen, seni gören, sevda sürmeli gözlerimin nurusun.
Sen, kalan ömür miadımın yaşama sürurusun.
Sen, beni ben yapan, beni hayata bağlayan gururusun.
Ve sen, belki de beni cennetlik eden, şeref ve onurusun.

Ey nazlı sevgili!
Sen, tadı lezzeti damaktan gitmeyen, ekmeğim aşımsın.
Sen, günlerce konuşulacak naaşımsın.
Sen, seni sevdiğim için, sevda meclislerde dimdik duran başımsın.
Ve sen, künyemin mahirce yazıldığı mezar taşımsın.

Ey nazlı sevgili!
Sen, taşımaktan asla ve asla yorulmadığım barımsın.
Sen, beni fikri güzel, gönlü güzellere sevdiren namus ve arımsın.
Sen, nur yüzlü beş çocuğumun anası, ve otuz beş yıllık hayat arkadaşımsın.
Ve sen, aşkın ulu dağlarının doruğundaki tertemiz karımsın.

Ey nazlı sevgili!
Sen gönül bahçemde, en güzel kokan Muhammedi güllerimsin.
Sen, şakıdıkça şakıyan, gül sevdalısı şeyda bülbüllerimsin.
Sen, mutlulukların en alasını yaşadığım, dünlerim ve bugünlerimsin.
Ve sen, sana sevdalı yüreğimin, çok düzenli namız atışlarısın.

Ey nazlı sevgili!
Sen, aşk ve sevda meclislerinde, parmakla gösterilen en sevgilisin.
Sen, ben gibi bir sevdalının, konuşuldukça ziyadeleşen, bahtı ve talihisin.
Sen, yüzde yüz helal çalışan bir ırgatın, boncuk boncuk akan alın terisin.
Ve sen, bu emanet can bu tende durdukça, gönlümün ilk ve son sultanısın.

Ey nazlı sevgili!
Sen, sımsıcak evimin, en manidar mutluluğusun.
Sen, yerin göğün sahibine, en ihlaslı kulluğusun.
Sen, sevdalı bir seyyahın, yiye yiye bitiremediği en bereketli yolluğusun.
Ve sen, yokluğunda bir öksüz çocuk misali gözlerimin sululuğusun.

Ey nazlı sevgili!
Sen, yazın Temmuzunda, insana ohhh dedirten meltemerin esmesisin.
Sen, çizgisi rahmani olan duygulu bir insanın zalimlere küsüp darılmasısın.
Sen, fikri güzel gönlü güzellerin dünyasında, yaşam felsefesisin.
Ve sen, ariflerin meclisinde, aşk ve şevkle anlatılan aşk ve sevdamızın hadisesisin.

Ey nazlı sevgili!
Sen, şeref ve namus yoksunu zalimlere, celalli ve haşin bakışlarımsın.
Sen, haksızlık karşısında sinirlenişim ve en yanık naralarımsın.
Sen, er meydanına mert ve babayiğitler gibi çıkışlarımsın.
Ve sen, bu yalancı cennet ülkemin kadri kıymetini bilenlere kucak açışlarımsın.
11/Ekim/2020

İbrahim Halil Demir
Kayıt Tarihi : 19.2.2021 02:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Halil Demir