9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Geceyi unuttuk aşkı verince
Türküler söyledik yâri görünce
Kader ağlarını bize örünce
Yeşil bahar kurur ey nazlı gönül
Gittiğim geceydi onu sen sandım
Sevdalar ağladı yürekten yandım
Benimle gelmedin yollara kandım
Sensizlik bu bende hep yangın gibi
Geçmedi bu zaman gün yarım kaldı
Gelmedin sen bana aşk garip kaldı
Çıkmadın aklımdan düş bana kaldı
Akarım hep sana ey nazlı gönül
2007
İsmet Bülent TanKayıt Tarihi : 2.4.2008 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Bülent Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/02/ey-nazli-gonul-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!