Ey nadan, Şiiri - Hüseyin Celep

Ey nadan,
Sokağa düşmüş
Adın tabeladan
Üzerine haramiler üşüşmüş
Hırsız,arsız,saygısız en azından…

Eski sen değilsin,suretindir bu
Düz yolun müdavimi,sahib-i hüsn ü zan
Kaldırımların el üstünde tuttuğu
Ayakların da bozuk en ayıbından…

Kul iken makul iken seninleyken iyiler periler melekler.
Kıl olmuşsun,bi-akıl olmuşsun,yumruk kadar kalbinde her an
Şeytanlar,cinler,hinler,hainler daha neler
Miting kurmuş seni bekler,kudurup aşkından

Sen sanırsın böyle gider,dünya durur,gün döner,
Oysa güneş değil,dünya döner,bütün devran döner
Bir de keser döner,sap döner,hesap döner,insan döner
Bir Molla Kasım gelir,sual eder,çıkamazsın hesabından

Zalimin zulmü var,mazlumun da öfkesi,ey nadan!
Ve bir Gavrilo çıkar, Arşidük gibi,tak,boynundan ya da alnının ortasından!

Ankara /2014