Yine ağlıyorum ben, yağmurun eşliğinde
Bana mutluluk haram, dünyanın beşiğinde
Artık bulamaz beni, ölümün eşiğinde
Mutluluğu bekledim, gelmedi bilmem niye
Göremedim ömrümde, bir tatlı gülüşünü
Duyamadım yıllarca, sevgilim deyişini
Hissetmedim ruhumda, bir sıcak öpüşünü
Mutluluk beni neden, bulmadı bilmem niye
Yıllardır gözyaşlarım, süzülür sessiz sessiz
Tıkanır soluğum da, kalır insan nefessiz
Kuşlar bile mutsuzsa, kalmak ister kafessiz
Mutluluk kapımızı, çalmadı bilmem niye
Acımasız seneler, arkamdan kovaladı
Bunca zaman boyunca, çocuklar oyaladı
Anne olan benliğim, yıllarca bocaladı
Mutluluk yüreğime, dolmadı bilmem niye
Hep korktum ben hayattan, saklandım köşe bucak
Düşündüm hayat böyle, daha kolay olacak
Üzerime giyerek,efelikten bir köynek
Mutluluk maskesini, silmedim bilmem niye
Yaşamam yaşayamam, kalmadı bende derman
Tükendi hayallerim, düşlerim oldu harman
Bu hayat değil elbet, padişahtan son ferman
Kalemi kırmak kolay, olmadı bilmem niye
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Salın koca çınar salın
Göğe erer senin dalın
Rüzgarlara ağla halın
Dil bilmeze söyleme ha
Gülün günü zevk-ü sefa
Bülbül çeker cevri cefa
Namertlerde olmaz vefa
Hal bilmeze ağlama ha
MAHMUT NAZİK MERSİN BOZYAZI DEREKÖY 19. 09. 1996
yaşam o kadar kısa ki nasıl kaçırdığımızın farkına varamıyoruz zamanın...
bulunduğumuz an da gülmeyi sevmeyi sevgiyle bakmayı bir başabilsek...
düşündüren anlamlı harika çalışmaydı...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
bizlere sundugun için
mükemmelin üzerinde anlatımlı
yürekden kopan bir parça okudum
ister istemez okuyucusuna
birşeyler arzulatıyor
kutlarım şair yüreğini
salim erben
sevgi,saygı ve tam puanım sizin için.
TÜM YORUMLAR (7)