Ey Mülteci Göz Şiiri - Tunay Bozyiğit Se ...

ey mülteci göz!
ey hayattan daha hızlı kadın vebali...
kirpiklerinin yükü kendinden ağır bakış...
ey kendinin hiç kimsesi!
yüreği ayakkabı ökçesi...
ne zaman çiçek açacak gözlerinin bahçesi?
dehşet iz sürmekten yoruldu,
kirpiğinin karlı kuytuluğunda...
çığ düşmekten usandı bakışının çığlığından...
bahar geçeli kaç bin gün battı ufkunda...
yüreğinin eskidiğini unuttun ama
kapında alacaklı duran tekleme unutmadı...
rüzgar uyur güneş uyur yürek uyumaz...
gelir vurur nabzı kudurarak,
alır canlıyı ölüden ayırarak,
korkuyu içine temelli oturtarak...
söylesene adam gibi bir el ne vakit kapına vurdu?
yüreğinin sofrasına bağdaş kurup oturdu...
en son ne zamandı kadınlığının hasadından yorulduğun?
bereketli göğsünün harman yerinde...
duygu fırtınasıyla savruldun...
ey ismi kadın bıçkın delikanlım!
söylesene ne kaldın...?