Ey Muhannet Dünya Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Derdimi, acımı görmeyen dünya
Feleğin zulmüne takıldım kaldım
Umudum tükendi, kalmadı sabrım
Yıllardır bekledim, huzur bulmadım

Ey kahpe felek, ey bozuk dünya
Zulüm, çile, keder, dert boğdu beni
Başım hep belada, gözlerim yaşlı
Gün toz- duman oldu, dert sardı beni

Sarılacak tek bir dost bulamadım
Felek, şu âlemde ben yalnız kaldım
Sen beni huzurlu, mutlumu sandın
Kendime ağladım, kendime yandım

Ey muhannet dünya, ey kahpe dünya
Güvenim yok sana, uğrama bana
Bakmasın kimsenin göz yaşlarına
Şu kötü zamanda düşmansın bana

Neyin varsa yalan, vay kahpe dünya
Adaletin yoktur, sevmedim seni
Ağaların, beylerin çok, zalimlerin var
Cennet, araf olsan istemem seni

Kötülük edensin, bırak yakamı
Korkularım çoktur, sen hainsın dünya
Ne istiyorsun ne? Ağlatma beni
Bemimle uğraşma, zalimsin dünya

Mehmet Çobanoğlu
09.05.2023
İstanbul