Ey...! ! muhanet gözlerim

Bu gecede kirpiğimi yummadım,
Ne ağlarsın ey muhannet gözlerim.
Bir uykudan başka bir şey ummadım,
Ne sağlarsın ey..! muhannet gözlerim.

Ağlayarak dert bağladın başımı,
Zehir kattın yağlı, yavan aşımı,
Görmez misin dert bağlayan döşümü,
Ne dağlarsın ey..! muhannet gözlerim.

Yastık sanki tırmalıyor yüzümü,
Saklıyorum öze düşmüş közümü,
Bilmen neden dinlemezsin sözümü
Ne bağlarsın. ey..! muhannet gözlerim.

İlhamiyim Volkan olmuş içerim
Duman olmuş bulutlarla göçerim
Dertler biter belki umut biçerim
Ne çağlarsın ey..! muhannet gözlerim.