Ey Mezopotamya Şiiri - İzzettin Coşkun

İzzettin Coşkun
279

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ey Mezopotamya

Her umudun
Her çığlığın bir öldüreni de varmış
Ben her ölümümde sevdana gömüldüm
Öyle yalvarmalar kalır ki
Boynumda bir terk edişin meçhul ağırlığı
Oysa isminle aynı vurguda söylenir
Farklı ölüşlerimin dayanılmaz senfonisi
Allahla aramda senli dilenmelerim saklıdır
Öyle bir çığlık öyle bir ölüm yığını ki
Teninin hatlarında ölüşlerim çoğalır
Kırgın elvedasız anılar bastırır
gözlerimin boğusunu
Üşümek kaç seslidir sevgilim

Şimdi elden ne gelir
Şimdi allah alır mı ki bu canı
Belki yalvaracak gücüm bile kalmadı
Belki geride ölüşlerimin uğultusu
Seninle yaşamaklı
seninle aynı umutların vurulmuşu ayaklanır

Dedimya sevgilim
Allah almadı ki bu canımı
Senle olmadıktan sonra
Nedir bu şehirler
Bu gözyaşları
Can damarlarından üşümüş kaburgalarım
Ne olacak bu halimiz
Ey Mezopotamya
Bunca umutsuz
bunca ölümlü sabahlarından kime ne?

İzzettin Coşkun
Kayıt Tarihi : 10.6.2016 16:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bir askerin aşk günlüğü

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İzzettin Coşkun