Ey merhamet niye beni unutursun?

Nice muratlar, karlar içinde unutulmuş ilkbahar
Seherin ilk ışıklarıyla içime dolan birçok umutlar

Uyku tutmaz, gece bitmez, yastık kahırlar içinde
Yatak sabredemez kendi dirliğinde bırakır eşiğine

Yüreğimin en mütenahi hücresinde zuhur eden aşk
Savurur, harman eder bırakır, sanki bir hardal başak

İnce bir sızı kuşatır her yanımı bir bak hiç acımayarak
Kıvrandırır, sarkıtır insanlığımdan uzaklaştırır, ağlatarak

Ey dertlerin, hengâmesinde seyre dalan mağrur dağ
Sen ne olur acımadan bir kez olsun bak Allah aşkına

Acılar bana, dilekler sana, kalmayan onca muratlara
Zaman mühlet verse ne olacak, aşksız gönül’e kalana

Seninle başlıyor kuşlar şakımaya, gül yüzünü açmaya
Karanfiller kokmaya, yaseminler beyaz tenini sunmaya

Başlıyor atlar dörtnala koşmaya, kuzular koklaşmaya
Kelebekler aşk koklamaya, arılar çiçekleri için coşmaya

Ey merhamet niye beni unutursun, yalnızlığı yaşatırsın
Aşkın acısını iliklerime kadar hiç acımadan kandırırsın