Ey Melek Sima Şiiri - Affânî Vav

Öyle bir açım ki doymadım kurban!
Öyle mest ettin ki aymadım kurban!
Milyarlarca ses var mevcudat içre,
Böyle nazenin savt duymadım kurban.

Zaman insaf etmez takvim amansız,
Raksı kesmiş alem durmuş gümansız,
Aşılmıyor hasret durmuş zamansız,
Sensiz kaç ömre dek saymadım kurban.

Çalmadan durmuş kapında beklerim,
Hasret üzre hasret daha eklerim,
Başka bahar bilmem seni koklarım,
Ben pişmanım dedim caymadım kurban,

Her nere baksam sen ey melek sima.
Ruhuma akıyor vechinden şema.
Affânî gördüğüm ilk günden dema;
Sadr tahtına Sultan koymadım kurban.