Ey Medine’m, el Medine’m
Daim aşkın ile yanar sinem
Düşünmekle geçer senem
Çağırırsan yine geleceğim
Yıllar geçti, özledim yine
Sancağın altındaki düğüne
Nasip olur çıkarsam o güne
Koşa, koşa yine geleceğim
Hep özleminle, yanıyorum
Rüyalarımda bile arıyorum
Ensarlardan daim soruyorum
Bekle nasip olursa geleceğim
Taşına, toprağına kurban
Yoluna fedadır, anam babam
Sizleri tekrar görmektir çabam
Bekle beni, yine geleceğim
Onbeş yıl oldu yanar özüm
Yollarına süpürgedir yüzüm
Nasip olurda görürse gözüm
Bende bir muhacir olacağım
Coşkunum oradaki, nebiye hasret
Onun sözleri bizler için bir rahmet
Muhacirler gibi çeksem de zahmet
Medine’m, koşup sana geleceğim
30.06.1997
Kayıt Tarihi : 13.8.2010 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!