Ey hak Rasûl, mahbûb Nebî, sonsuz selâm sonsuz selâm
Sen sermedi Cennet’te nûr saçtıkça ey Mahbûb selâm
Cennet içindir dâvetin göğsünde parlar Hak Kelâm
Sen sermedî Cennet’te nûr saçtıkça ey Mahbûb selâm
Üstün kılınmıştır makâmın nûr saçan minberdesin
Dârüsselâm, cennât-i Adn, cennât-ı Firdevslerdesin
Bir bezm-i âlâ içre ey yâr en mukaddes yerdesin
Sen sermedî Cennet’te nûr saçtıkça ey Mahbûb selâm
Gönlümdesin kalblerdesin aşkın temiz mîzâcısın
Son ümmetin hattâ bütün insanlığın baştâcısın
Rahmet getirdin ey Rasûl sen Cennetin minhâcısın
Sen sermedî Cennet’te nûr saçtıkça ey Mahbûb selâm
Zümrüd saraylar inci köşkler var güzel Cennet’te yâr
Hepsinde şânın var gören gözler kalır hayrette yâr
Seyrân eder sâyende âşıklar yüzer rahmette yâr
Sen sermedî Cennet’te nûr saçtıkça ey Mahbûb selâm
Kayıt Tarihi : 13.4.2017 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!