Ey! Lül Şiiri - Bülent Gökgöl

“ Ey! Lül “

Gel GECE gel,
Demedi deme
Ten, çölde dipsiz kuyu
Göz akrep, Dil yelkovan
Düş zehir zemberek
Gel Has bi hal edelim, gel
Kuzeyde Kuralım saati en insanından…

Gel GECE gel, nerede kaldın
Gizler kurar, Fallar bakarım
Düş yorar, Aşk gizler
Kehanetler söylerim…
Yeni yalanlar uydurur
Umut tazelerim..gel
Unuttukça tazelenir yara
Paylaaşıldıkca büyür aşk
Kuzeyden anlatalım saati en hasretinden…

Gel GECE gel,Demedi deme
Adın, aklımda kört bıçak
Tenimi kerter söz…
Yol; Tenhada sönen kar tanesi
Muhabbet Sürgit sonsuzu…Gel
Gel birlikte susalım
Susayalım sevgiye
Şaraba çöksün hasret
Kırılsın şişede an
Öldükçe tazelensin sır…
Unuttun mu?
Anlaatıldıkca eksilir aşk!
Demedi deme…gel
Kuzeyde kurgulayalım zembereği…

b.GÖKGÖL