Korkunun sükut ardına gizlenişi,
Kaybedişin sakin seslenişi,
Ey/lül
Sarı etekliğini giydin yine
Güllerin içinde
Ayrılığın habercisi sabah rüzgarın,
Ta ki hüzünleri takıştırıp gezerken
Serin bir nefes ile sonlanır efkarın...
Oysa her soluk, sona bir atıştır,
Senin adın çıkmış be Eylül,
Dökülürken kızıl buklelerin
Soğuk yüzlü güneşin sokaklarına,
Gidişlerin yadı,
Kalanların ahı olmuşsun....
15.9.2023/ANKARA
Serpil TaşyürekKayıt Tarihi : 15.9.2023 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eylül işte....
Kimi hasret kimi sevda der ancak kusur hep Eylülde kalır.
Tebrikler azize
Ömer Hocam çok teşekkür ederim , selamlar..
Nerden geldiğini, nereye gideceğini hatırlatan
Mevsimlerin efendisi Eylül
Çok çarpıcıdır görene
Yüreğinize sağlık
En derin sevgi muhabbet ve sevgilerimle
Şiire değer katan güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum Engin Bey.
Saygı ve selamlar sunuyorum
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Selâm ve saygılarımla
Çok teşekkür ederim Tuba Hanım.Sevgi ve selamlarlar...
Senin adın çıkmış be Eylül,
Dökülürken kızıl buklelerin
Soğuk yüzlü güneşin sokaklarına,
Gidişlerin yadı,
Kalanların ahı olmuşsun....
Ne güzel demişsiniz
şiirinizi
beğeni ile okudum
Çok teşekkür ederim.Saygiılar sunuyorum
Dalından düşsün diye son yaprak,
Bir EYLÜL daha çekip gidiyor,
Hüzünleri miras bırakarak... (y.a)
Sizin şiirlerinizi okurken sanki öncesi ya da devamı varmış gibi bir hisse kapılıyorum nedense…
Şiir tarzı ya da bakış açısını yakalıyorsunuz sanırım:))
Ve şiire eşlik eden harika bir dörtlük...
Çok teşekkür ederim.
Var olun.
TÜM YORUMLAR (9)