Ey Lale Şiiri - Ayşe Dilek Dedeoğlu

Yazmayı unutturur bu ay ışığı insana,
Virgül kadar açık, nokta kadar sabit,
Kalem değil ki bu elimdeki,
Mübarek! sanki demir,
Benim berceste kelimelerim var,
Bu alemde çevirisi olmayan,
Nerden bilsin o bu,
Aşkımın fokurtusunu da duyamazlar ki…

Seninle (cc) demlense gözlerim ey Lale,
Sabah sofralarında, bir de pullu sularında,
Görmüştüm Seni (cc) bu miyop gözlerle,
Bahara Kasım kala, yazı Temmuz geçe bir gün,
Bir Nisan yağmuru gibi güzel vuslatın,
Lakin nerdee eyy Lale…

Şu aklıma zarar alemin, fikrime girmedi gitti,
Yalnız bir serçe, penceremden bu sabah,
Senden (cc) bahsetti,
Ne dedi biliyor musun…
Cik cik cik…

(28 Temmuz 2015)