Ey Kur'an Şiiri - İsmail Uzun 2

Ey Kur'an,
Özlemini çekiyorum nizamının,
Arıyorum örnek gösterdiğin insanları,
Seni alıp elime, bakıyorum çehrene,
Ne güzelsin, ne hoşsun her nebzenle,

Okurken boşalan ruhum,
Hafifleyen bedenim var,
Göğsüme bastırıp sonra seni,
Genişletirsin fersah fersah yüreğimi.
Denizlere dalar, serinlerim,
Tepelerde melteminde gezerim.
Seni okumak, seni dinlemek ne güzel,
Sendeki mutluluğu bulabilmek ne güzel.

Biz gafiller, bihaberiz senden,
Senin eşsiz oluşundan, yüceliğinden.

Seni çok seviyormuşum meğer,
Senden uzak kalınca anladım...

Ruhuma verdiğin ferahlıkla güzelsin,
Sen Rabbim'den bana gelen en yüce habersin...