Közler küllenmiş ama halen tütüyor.
Üstüm başım delik deşik benim.
Artık savaşmaya mecalim yok.
Baltamı gömüyorum ve bir daha çıkartmayacagım
Sevginin gücüne karşı koyabilecekmiyim bilmiyorum.
Hayır tövbe etmeyecegim,sadece bir kacış arıyorum.
bu yaramda senin tırnak izlerin var,
sakın ha bilmiyormuş gibi yapma!
Kabuk baglamış bir yaradır aşk.
.
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Genclik Aşkı.
Acı herşeyi öğretiyormuş insana
Onuda öğrendim
Sevgi duruyor silinmiyor
Küllemişim ateşte almıyor artık
Kızdım kendime kızdım gönlüme.
Utandım bu kadar severken..!
Neden dedim neden,
Unutmuş nankör yüreğim vaz geçmiş
Gözümde büyüttüğüm,
O büyük aşktan sevgiden
Kalmamış geriye hiç bir şey ..
not şiirinizin başlığı bana kendi şiirimden bir bölümü hatırlattı güzel bir çalışma tebrikler
Nezaket hanım Tşkrler,isminiz gibi naif,ruhunuzun temizliginin dışa vurumu açıkca görülmektedir.
beğeni ile okudum
Gönül penceresinden ansızın bakar geçer
Bir yangının külünü yeniden yakar geçer
Güzel şiir
Tebrikler
Tşkr. ederim.
TÜM YORUMLAR (5)