Ey Kudüs Şiiri - İsmail Karakaş

Ey Kudüs
Hüzünlü bakma bana öyle
Deşme yaramı
Vurma hatamı yüzüme
Utanıyorum

Aksanın bahçesini adımlıyorum
Yaralı ceylan hüznüyle
Sevinci vuruyorlar kalbinden
Ve bir çocuk veda-yı hazin
Eyliyor gündüze
Acıyı seriyorlar sokağa
Şahit olsun yer, şahit olsun Süreyya

Gece hüzünle dönerken sabaha
Yıldızlar naz ile terk ediyor geceyi
Seher vaktinde nur saçıyor kubbet-üs sahra
Mest ediyor mümin gönülleri

Gözlerimi kapatıyorum
Reyhan kokulu mabedinde
Mahzun bakışlarını görüyorum
Acıyla yoğrulmuş günlere
Baldıranlar düştü
Huzur dolu senelerine