Ey Kudurgan Kudret Şiiri - Oğuz Ateş

Ey kudurgan kudret kustur bizi! ,. kustur bizi yapışkan
çamurların dibinde.. dibindeki burgaç çeksin bizi dibine;
mıknatıslı burgaçların yapışkan derinliğıne.. çeksin o
boğulduğumuz yere...çeksin de parçalansın cesedimiz
çürüsün kokuşsun etlerimiz…burgaçlanıp irinine Dalalım
kabusların.. gürlek kamçıların cerahatlı izleri, kamburlu
Sırtımızda şaklasın..fuhşiyatın lanetini balgamlı ciğerlerden,
kanlanmış çığlıklarla kusalım..lanetin kütüğüne kaydolan sabıkayla; failimechul cinayette katiller edinelim…
Yeraltının mezarlığında hortlamış edalarla; failimechul
maktülleri kalalım cinayetin..işkenceli ateşlerin korkunç
enstrümanları, etimizden sıyırdığımız deriye mühürlensin.
derisinden yüzülen gergedan çığlıkları, işkencenin zindanından
duyulsun… kafataslarından inşa cerahatlı zindanda;
kompetanı kılınalım lanetli çürümenin…çürümenin bin
yıllık depresif dehlizinde, korkunç senfoniler boşaltalım
ağızlardan..korkunç engerekler fışkırsın yaramızdan..
taşlaşmış cesetlere dönelim yeraltında.. faili meçhul
cinayette katlolup çürüyelim.. yeraltından yerüstüne
kussun bizi çamurlar... mıknatıslı burgaçların yapışkan
derinliğinden..kussun bizi çamurların dibinden..günah
hatrına, cürüm hatrına, kibir hatrına, zina hatrına ey
kudurgan kudret kustur bizi!

Sonra sıçrayarak uyanıp edip tövbe..