Ey! Koca Veysel Şiiri - Hüseyin Yalçıner

KOCA VEYSEL

Biraz şikâyetim vardır ozana
İhyamız dedindi Önder Ata’ma
Kurtuluş savaşı veren vatana
Dilleri uzandı ey Koca Veysel

Dertler doldurdu düz olur dere
Bedhahlar üredi çekti cendere
Kara bağladılar başa bin kere
Sızılar yaralar ey Koca Veysel

Bin bir düzenle seçim yapılır
Koliye kömüre oylar satılır
Demokrasiye çok hile katılır
Hile meslek oldu ey Koca Veysel

Taktılar güzelim fötür şapkana
Takke giydirirler yüce başına
Çile çektirirler tüm vatandaşına
Sahte dinci doldu ey Koca Veysel

Haşama, türban, sarık ile poşu
Geriye gidiyor çök kötü koşu
İstemiyorlar hiç günün doğuşu
Girdik karanlığa ey Koca Veysel

İstemezler dirlik birbirimizle
Siyaset ederler üzerimizde
Ne varsa satıldı Cumhuriyette
Satamazlar bizi ey Koca Veysel

Söyledin eloğlu çıkıyor aya
Uymadı ayaklar kaldılar yaya
İnanmıyorlar ki çağdaş dünyaya
Körelip gidiyor ey Koca Veysel

Gel birlik kavline girelim dedin
Bilimdir yolumuz öğüdün senin
Rehberi olacak bütün gençlerin
Bitecek karanlık ey Koca Veysel

Beş-On para etmez ellere kaldık
Sivas’ta Madımaklar da yandık
Uyutuldu insanlar kafa bulanık
Bulandı Ülkemiz ey Koca Veysel

Yalçıner der çaresi var bu sonun
Doğru yöne bakıp ışığı bulun
Çok zor geçse de uzun ince yolun
Gülecek insanlar ey Koca Veysel