Ey koca kainat
Saçın sakalın ağarmış
Bu cehennem dediğim tabakaya
İnan ki rahmet yağmurları yağarmış
Hani ne oldu söyler misin
Onca insanlığın kadar arkadaşlığın
Sanki sığamaz oldum koca bedenine
Hani diyorum sana arkası kesilmeyen
Bilerce zulüm aşk ve çile bağrında yatıyorken
Böyle masum ve suskun duruşun
Neyin bedeli
Konuşabilsen de konuşmadın belki de
O yüce sırlar altında ezilirdi bedenin
Boğulurdu değil mi ya
Şu ömür sermayesi de olmasa
Yok şu zıkkımın hiç çekilesi
Sana hürmet etmeli vücudunda ki yığınlar
Sen yaratılmasa idin
Zalim zulmünü sürdüremez
Müminler hakkı haykıramaz
İnsanlar hakkını arayamazdı
Minnettar olmalı sana
Bin yığın et ve kemik torbası
Rahman'ın lütfu çok sürer mi bilmem ama
Bedenin de yaşadığım sürece
Ey koca kainat vatanım sensin benim
Her toprağını karış karış gezerek
Yapılan her zulmün haksızlığın haddini bildirmek için
Senin hakkını sormaya ant içtim
Ta ki bedeninde bir kemik torbası değil
Rahman ve Rahim'in bir emaneti oluncaya dek
Kayıt Tarihi : 6.8.2014 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
