ey koca dünya
insanlar seninle dolu iken,
gece bir örtü gibi kapatıyor üzerini,
sen yalnız kalıyorsun.
kendinle konuşmanın zamanıdır
hani senin mehtabın,
ayın, yıldızın nerede,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta