EY KOCA ÇINAR
Ol emriyle uyanınca o kara topraklar,
Kainata can gelip de yeşerir yapraklar.
Taşır her bir canlı o yüce Mevla’ dan izler,
Suyunu alınca fidana döner filizler.
Can verince toprağa süzülüp akan pınar
Suyunu alıp topraktan büyür nice çınar
Dallanır, budaklanır çınar, alıp yükünü,
Gün gelir kurtlar kaplar gövdesini ,kökünü.
Gün, ay, yıl ve asırlar gelince bir araya,
Solan yeşil yapraklar döner bir bir sarıya.
Kırılan dallarda yapraktan kalmaz bir eser,
Dün hayat veren ağaç bugün hayata küser.
Kibirlenme fani dünya da ey koca çınar!
Dalların kırılır, gövden kor ateşte yanar.
Her canlı zamanla yeşerir, sararır, söner…
Unutma ki, topraktan gelen,toprağa döner.
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 05:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Akca](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/25/ey-koca-cinar-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!