Ey Koca Çınar! Şiiri - Murat Ölmez

Dünyaya selamı Kozan’dan verdin
Ayşe’ni çok sevdin murada erdin
Varını yoğunu önüne serdin
Bir anda yıkıldın ey koca çınar!

Dilinde dualar eksik olmazdı
Kaybettin Kenan’ı yüzün gülmezdi
Okşadığın hiçbir çiçek solmazdı
Bir anda yıkıldın ey koca çınar!

Kimseye kanmadın boyun bükmedin
Namuslu yaşamdan asla bıkmadın
Haramı hep bildin dönüp bakmadın
Bir anda yıkıldın ey koca çınar!

Bir şubat akşamı bırakıp gittin
Ayşe’ni sönmez bir ateşe attın
Dayım sen de kara toprağa yattın
Bir anda yıkıldın ey koca çınar!

ÖLMEZ’im arkandan ağıt yakarım
Tabuta acıyla son kez bakarım
Mezarına renkli çiçek ekerim
Bir anda yıkıldın ey koca çınar!