Ey Kızım, Ey Oğlum. Şiiri - Mehmet Deli

Ey kızım Ey oğlum
Gelecek zamanda
Çocukluğun büyüyor ömrünle
Köylerinde yürüyor büyüyor ve yollardan geçiyorsun.
Gençliğin durgun,durmuş önünde..

Şehirlerde insanlarla farklılıkların farkına varıyorsun.
Özlemlerle duruyor, duruluyorsun.
İnsanlarla yaşıyor ve görüyorsun...

Artılarınla savaşlar okutuluyor acıtılıyor incitiliyorsun
Görüyor hissediyor ve bilinçleniyorsun.
Yüreğimin acı çektiği kadar bedeninin acı çekmesini istiyorsun.

Sel felaketlerinden, depremlerden yıkık dökük savaş yıkıntılarında yaşama tutunmuş insanlığımızı görmek istiyorsun

İnsanlığımızın farkını anlamak ve yaşamak istiyorsun

Ey oğul ey kızım hayat dalına tutunurken
Yaşamayı öğrenip yaşatmayı bileceksin
Gün gelecek gülüp güldürmeyi severken sevilmeyi ve
Sonunda özlem çekip kaderine küsmeyi öğreneceksin.
Kendini hiçe saymayıp doğayı seveceksin

Düşünüp düşündürmeyi de iyi bileceksin.
Bu dünyada, bu doğada gezip tozacaksın diyar diyar.
Gezerken insanlığa ey neferim diye hitap edeceksin
düşünceni paylaşacaksın

ey Allahın mahlukatı diyeceksin

Büyüklerinin izinde olup sevgi ile onları sayacaksın
İnsanlık adına yaşamayı bilip yaşatmayı bileceksin

Gününü kültürüne örnek olup kültürünü ve yaşam idealini kimseye özenmeden kendince şekillendirip insanlığa,yarınlarına izler bırakmayı bileceksin