Ey Kıymetli İnsan!

Ey kıymetli insan,
Taşlaşan kalbini yufkalaştırmaya çalış!
Bırak hayasızca gülmeyi,biraz da ağlamaya alış!
İstesen de istemesen de er veya geç kapın çalınacak,
Zira kimseye nasip olmadı ve de olmayacak burada kalış.

Ey kıymetli insan,
Sevme taparcasına fani dünyanın fani nimetlerini!
Ödeyemezsin sonra meşakkatli ömründe külfetlerini.
Düşün sık sık kabre bırakıldıktan sonraki halini!
Vallahi çekemez hiçbir beden zifiri karanlığın zulmetlerini.

Ey kıymetli insan.
Sadece kendini değil biraz da acından yatamayanları düşün!
Sen sıcak yatağında mışıl mışıl uyurken yok mudur hiç suçun?
Demini iyi almış yarım düzine çay iç ki tatlı uykuların kaçsın,
Tasavvur edersin belki o zaman nasıl geçiriyor evsizler kışın.

Ey kıymetli insan,
Bugüne bakma Allah bilir ancak yarın ne olacak halin!
Allah verirse bela musibet doğrultamaz kimse belin.
Hemen yap yapabildiğin kadar hayır ve güzelliklerini!
Kırılmasın seni cennete götürecek en güvendiğin dalın!

Ey kıymetli insan,
Sen çok kıymetli sen çok değerli ve sen çok şereflisin,
Bunu hiçbir vakit unutmamalı daim bunu böyle bilmelisin!
Sen kendini taşımalı, aklını başına devşirip azizlerden olmalısın!
Sen öldüğünde kendini cennet bahçelerinden bir bahçede bulmalısın.
05/05/2006