Ey Kıtal Vuka Şiiri - Zeki Günay

Her zaman ki gibi herkes bir yerde olur,
Çocuklar parkta salıncakta sallanırlar.
Anne yemek yaparken baba çalışırken,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

İnsanlarda çığlık korku endişe başlar,
İns sığınacak liman kaçacak yer arar.
Balıkçıların gemileri alev saçar,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Bir anne kucağında çocuk feryat eder,
Her taraf kan binalar yıkık yerler enkaz.
İnsanlar seslenir sesimi duyan var mı,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Park yeri kan salıncaklar yıkık perişan,
Yerde çocukların alkış tutan eli var.
Allah'a sırt dönmenin bedeliyse ziyan,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Ey İstanbul Ey Samsun Başkent Ankara,
Gelir mi? Ağrı dağından yükselen fiğan.
Bir ateş yükselir Berehut'a bin basan,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Kan rengi olan denizi alevler tutar,
Çok konuşan boşa konuşan diller susar.
İnsan boğazından dışarıya kan kusar,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Binalardan arşa yükselen kızgın ateş,
Bu savaş öyle bir savaş ki Uhut'a eş.
Ey gökte ki bulut yağdır yağmur yerler leş,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Yapılan tüm emek ziyan vatanda yılan,
Zehiri ölümcül yerde kıvrılan insan.
Büyük ordu gelirse elbet büyüktür plan,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Ey helak edilen kavmi unutan insan,
Allah'a Kuran'a sırtını dönen insan.
Peygamberin sünnetini terkeden insan,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

Ey İnsan son pişmanlık firavun andırır,
Kul Zeki der ki İnsan kendini kandırır.
İns hem cenneti hem cehennemi andırır,
Vatana bomba yağdıran Ey kıtal vuka.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY