Ey Kent Soylu Şiiri - Nusret Ateş

Bir kin kılıcı gibi girdin sevdama,ey kent soylu!
Git artık,bekleme beni.
Gelemem randevuna.
Ne cumartesileri,
Ne de iş çıkışlarında.
Bekleme çıkış kapılarını,
Gözün ikide bir ilişmesin dakikaların hızına.
Ne buluştuğumuz duraktayım,
Ne oturduğumuz çay bahçesindeyim artık.
Rıhtım kıyılarını artık bensiz arşınlarsın.
Bekleme ey kent soylu!
Yakamoz artık sensiz kamaştırıyor gözlerimi.
Ay gecede sensiz ışır artık.
Bu kenti sensiz solurken,
Bir yanı yangındı ülkemin.
Herkes susardı,
Susardı herkes işin can alıcı yerinde.
Islıklar çalardı dilsiz çocuklar,
Kadınlarsa tili lili çekerdi
Bir yanım yangın yeriyken ben susamam ki,
Bekleme beni ey kent soylu!
Gelemem randevuna.
Ne cumartesileri,
Ne de iş çıkışlarında.
Bekleme çıkış kapılarını,
Ay ışırdı gecede;
Dağlarsa menzilde bekleşirdi namlularla.
Ben yosun bağlamış bir rıhtım olamam.
İnadına yüreğime çarpar,
Bu acı dalgalar.
Git ey kent soylu
Bekleme beni,
Gelemem randevuna.
Ne cumartesileri,
Ne de iş çıkışlarında.
Bekleme çıkış kapılarını,

Kasım 1993 / Maltepe