Ey Kent Şiiri - Vedat Akdeniz

ey kent
kuşların yoksul senin
şairin gariban
şarabın yalnız
caddelerin ayaz
ey kent
çocukların sahipsiz senin
şiirlerin isimsiz
gözlerin bebeksiz
dilin kimliksiz
ey kent
terk edilmişsin sen
sevdaların yitik
kadehlerin bitik
geçmişin silik
geleceğin delik deşik
ey kent
kederler içindesin
gırtlağına kadar hüzne batmışsın
dört bir yanın hasret
buram buram özlem kokmuşsun
ey kent
gökyüzün yorgun senin
renklerin solgun
güneşin yılgın
sanırım bu tükenmişlik
sen de salgın
ey kent
her yerin dökülüyor senin
her şeyin yıkık
karın tokluğuna çalışan
işçilerin usanmış artık
göçük altında kalmış umutlarının
cesedini taşımaktan
ve akıllarının ucundan
bir kez olsun geçmez isyan
ey kent
aydınların satılık senin
devrimcilerin partiler-üstü
örgütsüz başıboş üstelik
hem de halktan kopuk
yani bunlardan olmaz bir cacık
anlayacağın her şey sahibine layık
18.12.2015
Kempten