Ey Keder Şiiri - Elvan Usul

O palamarımı kopar ey keder,
Ketum yüreğinden sök tutma beni!
Mükrim ellerinde kök saldım yeter!
Karanfillerle sal dök suya beni.

Yok, ivecenlikte üstüne senin,
Bir derde birini hemen eklersin,
Cesaretin muğlâk, saf mersiyeler,
Soyut resimlerden kader çizersin.

Yaşımın eseri değil mi deniz,
Sen değil misin bu dalgayı süren?
Düşmemişken mavi, semadan henüz,
Sen değil misin bu zulmeti deren?

Ey keder parçala, çöz prangamı!
Çıkar şiddetinden, sahile beni,
Azat etmez isen parmaklarımı,
Sabrımla keserim bileklerini.

2013