Ey karayolcu? Şiiri - Mustafa İmamoğlu

Ey karayolcu?

Bir anıt gibi dikilmiştin milletinin gönlüne
Dağ taş delerek ulaşılmazları aşarak çıktın buraya
Vecdi, Koper gibi daha nice isimler bu ekolden geçtiler
Arkadaşlık ağabeylikle yenilere dürüstlük öğrettiler

Adım adım gezerek yurdun her tarafını sen ölçtün
İzbe yolları bitirip yenilerle boğaza birkaç taç taktın
Oto yolları yapmakla ruhlara bayrak astın sen ama
Ne yazık ki öz ruhunu kaybedip yolsuzluğa kol açtın

Üç günlük evliyken mensupların düşmüştü yollara
Gece gündüz demeden ışık olmuştun önceleri insanlara
Aracın ekipmanın yok iken can vermiştin çam dallara
Yol kenarlarında kurduğun çadırlarla örnektin kurumlara

Her toplumda saygıyla selam dururlardı bu çalışanlara
Çalışman çok güzeldi güven ve zevk verirdi insanlara
Ne yazık siyaset girdi çok hızlı bütün kurumlara ve sana
Liyakat, tecrübe kalkarak yerine tarikatçılık olmuş tavan

Ne olur titre mazindeki azametine dön ey karayolcu
Ruhun çok yüksekti kuruluş yılların da örnektin karayolcu
Şimdi ne oldu sana ne ruhun kaldı ne eski ahlaktan eser
vicdanla para arasına sıkışmış gibisin sen ey karayolcu

M.İMAMOĞLU2006