Ey Karanlık Bırakma Beni

Ey karanlık, bırakma beni yalnız,
İçime üşüşen korkularla baş başa.
Gözlerimdeki umut ışığı sönecekse eğer,
Kalbimdeki sevgi de solacak mı sonunda?

Sokaklar sessiz, yıldızlar puslu,
Ruhumda hüzün dolu bir sevda suskun.
Gecenin derinliklerinde kaybolmuş bir umut,
Ey karanlık, bırakma beni bu derin kuytuda.

Gölgeler dans ederken duvarlarımda,
Korku dolu düşüncelerin kölesi oldum.
Ama içimde bir isyan, bir direniş var,
Ey karanlık, bırakma beni, bu karanlığı yeneceğim.

Gecenin sessizliğinde dualarım yükselir,
Gökyüzüne serilmiş bir umut misali.
Gel, aydınlat bu karanlık sokakları,
Ey karanlık, bırakma beni, aydınlık gelecek yanı başıma.

Gözlerimi kapatıp, içime yolculuk ediyorum,
Ruhumun derinliklerinde saklı umutları bulmak için.
Yavaşça açılan çiçeklerin mis gibi kokusu,
Ey karanlık, bırakma beni, güzelliklerle sarılsın bedenim.

Gün doğacak, yeni bir umut doğacak,
Gecenin karanlığına veda edecek gönlüm.
Ey karanlık, bırakma beni, çekil aradan,
Çünkü ben aydınlığa doğru yürüyorum, inanıyorum.

Karanlıkta bile aydınlığı görebilen bir ruhum var,
Umudumla dolu, güçlü bir sevda yüreğimde.
Ey karanlık, bırakma beni, çünkü seninle dans eden,
Işıkla dolu bir hayatın beklediğini biliyorum.