Ey Karanlık,
Güneş doğana kadar üzerimdesin,
Neyseki yıldızlar var;
Kafam yastıkta, aklım yalnızlığımda,
Acı bir ilaç gibi çekiyorum içime;
Düşünüyorum kalabalıklar içinde yalnızlığımı,
Sahte tebessümler karşısında hüznümle rahatlıyorum;
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta