Ey Karadeniz
Açıl ey Karadeniz şahlanıyor atlar dağlarda git var yarime selam götür.
Şelaleri berrakça akan bir şehirde vardı ilerde unutmadım.
Kış günlerinde henüz yollara düşen ruhların çeteresini tuttuk bırakmayacaktık lakin
Nasıl da aktı gönlüm bilsen senden sonra yokluğunu hisseden annenin evlat sancısı gibiydi.
İşte ben böyle sevdim sonsuz oldun kayboldun...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim