Ey kara geceler, basın beni bağrınıza.
Bir kuş misali çırpınıp düştüm ağınıza.
Yalnızlık türküsü söylerken garip ve mutsuz,
Hüzün dolu şarkılarla girdim bağınıza.
Kıvranıp durur, yatakta sabahı beklerim.
Beni zâr eden âhlarıma, âhlar eklerim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta